വറ്റിയ സ്നേഹത്തിന്‍ വറ്റാത്ത ഉറവയും തേടി ഞാന് അലയവേ
ഏകനായ്‌ കഴിഞ്ഞൊരെന്‍ ആത്മാവിന്‍ രോദനം പ്രതിധ്വനിക്കുന്നിപ്പൊഴും
ആശിക്കുനില്ല ഞാന് ഇനിയും വേളിച്ചം;മോഹിക്കുന്നില്ല ഞാന് വീണ്ടുമൊരുദയം
എന്തിനെന്നറിയാത്ത യാത്രയിലെന്‍ മനം കവര്‍ന്നു തിന്നുന്നൊരീ പാതകള്‍ സത്യം!!!
സ്വപ്നങ്ങളില്ലിനിയും ഉയര്‍ത്തെഴുന്നെല്‍ക്കുവാന്‍;നഷ്ടങ്ങള്‍ തന്നൊരീ ലോകത്തൊളമെത്തുവാന്
ശൂന്യത കൊണ്ടെന്റെ ചിന്തകള്‍ മറയ്ക്കുന്നു;ചെറുപുഞ്ചിരി കൊണ്ടെന്റെ മനസ്സിനെ വിലക്കുന്നു
കരയാത്ത കണ്ണുകള്‍ ആത്മാവിനുണ്ടെങ്കില്‍;ആശിച്ചു പോകുന്നു ഇന്നു ഞാന് നിസ്വനം
ചിരിക്കുന്ന ചുണ്ടുകള്‍ മനസ്സിനുണ്ടെങ്കില്‍;കാലം മറയ്ക്കാത്ത മുറിവുകല്‍ അലിഞ്ഞിടും
പാടാത്ത പാട്ടുകള്‍;കേള്‍ക്കാത്ത വരികള്‍; ശൂന്യതയില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരുന്നൊരീ വേളയില്
ആരൊരുമറിയാത്ത ഞാന് എന്ന സത്യം;ആരൊരുമറിയാതെ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നെവിടെയോ
വിടരാത്ത മൊട്ടിലും വിരിയാത്ത പൂവിലും;സുഗന്ധത്തിന്‍ കണിക തെല്ലുമില്ലെങ്കിലും
വണ്ടുകള്‍ ചുറ്റുന്നു പ്രത്യാശയെന്നപോല്‍;വിരിഞ്ഞിടും പൂവുകള്‍ എന്നെങ്കിലും ഒരുനാളില്‍
വിളക്കുകള്‍ കെടുത്തുന്ന രാത്രി തന്‍ മൂകതയില്‍;വിളക്കൊന്നുമില്ലാതെ നീങ്ങുന്നു കോലങ്ങള്
ഇടരുന്ന ശബ്ദത്താല്‍ മൊഴിയുന്ന പദങ്ങള്‍പകുതിയും മനസ്സിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍ മാത്രമായി
പിടയുന്ന വേദന അറിയില്ല ചൊല്ലുവാന്‍;പിടയുന്നു എന്‍ മനം അറിയാതെ ഓര്‍ക്കുംബോള്‍
മങ്ങാത്ത ചിത്രങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ സൂക്ഷിക്കും;മങ്ങി തുടങ്ങുന്നൊരാ ജീവിത സത്യം
പുതിയ ദുഖങ്ങള്‍ തേടി ഞാന് അലയവേ;നഷ്ഠങ്ങള്‍ മാത്രം പ്രതീക്ഷിക്കുനൊരെന്‍ മനം
ഞാന് പോലും അറിയാതെ ഞാന് തന്നെ പുലംബുന്നു;
ഞാന് എന്ന സത്യം മാഞ്ഞു പൊയി എവിടെയോ..
Tuesday, February 5, 2008
Monday, February 4, 2008
ഏകനായ്‌ നില്‍പ്പു ഞാന് ...കവിത 3
നിശബ്ദമീ രാത്രിയില്‍ പൊഴിയുന്ന മഴയിലും
തേങ്ങലിന്‍ സ്വരമുണ്ട്‌ കാതോര്‍ത്ത്‌ കേള്‍പ്പു ഞാന്
തഴുകുമീ ലോലമാം കാറ്റിന്റെ കുളിര്‍മയിലും
നോവിന്റെ ചിലംബൊലി തിരിച്ചറിയുന്നു ഞാന്
വാടാത്ത പൂവിലും വിരിയാത്ത മൊട്ടിലും
നിലയ്ക്കാത്ത രോദനം പ്രതിധ്വനിക്കുന്നിപ്പൊഴും
ചിത ഒരുക്കുമീ ശ്മശാന മൂകതയിലും
ആശ നശിക്കാതൊരെന്‍ മനം അലയുന്നു
തേടിയ നാളതൊന്നിലും കാണാത്തൊരാമുഖം
പാടിയ പാട്ടൊന്നിലും ലയിക്കാത്തൊരാ സുഖം
വഴുതി വീഴുമീ ജീവനു വേണ്ടി ഇനി ഞാന്
എത്ര നാളിനിയും കാക്കണമെന്നറിയില്ലല്ലോ
പാതി അടഞ്ഞൊരെന്‍ മിഴികലില്‍ നിന്നും
അശ്രു തന്‍ കണിക ഇറ്റുവീഴില്ലിനി ഒരിക്കലും
ഇളകി മറിയുന്നൊരാ കടലിന്റെ രോഷവും
ശാന്തമാക്കുവാന്‍ കഴിയുമെന്‍ കരളിന്റെ തുടിപ്പിനു
ചുവന്ന സൂര്യന്റെ അവസാന കിരണങ്ങള്‍
ഭൂമിയെ തഴുകി യാത്ര പറയും പോല്‍
നയനങ്ങളില്‍ നിന്നകന്നു മറയും വരെ
ഈ വീഥിക്കരികില്‍ ഏകനായ്‌ നില്‍പ്പു ഞാന് ...
തേങ്ങലിന്‍ സ്വരമുണ്ട്‌ കാതോര്‍ത്ത്‌ കേള്‍പ്പു ഞാന്
തഴുകുമീ ലോലമാം കാറ്റിന്റെ കുളിര്‍മയിലും
നോവിന്റെ ചിലംബൊലി തിരിച്ചറിയുന്നു ഞാന്
വാടാത്ത പൂവിലും വിരിയാത്ത മൊട്ടിലും
നിലയ്ക്കാത്ത രോദനം പ്രതിധ്വനിക്കുന്നിപ്പൊഴും
ചിത ഒരുക്കുമീ ശ്മശാന മൂകതയിലും
ആശ നശിക്കാതൊരെന്‍ മനം അലയുന്നു
തേടിയ നാളതൊന്നിലും കാണാത്തൊരാമുഖം
പാടിയ പാട്ടൊന്നിലും ലയിക്കാത്തൊരാ സുഖം
വഴുതി വീഴുമീ ജീവനു വേണ്ടി ഇനി ഞാന്
എത്ര നാളിനിയും കാക്കണമെന്നറിയില്ലല്ലോ
പാതി അടഞ്ഞൊരെന്‍ മിഴികലില്‍ നിന്നും
അശ്രു തന്‍ കണിക ഇറ്റുവീഴില്ലിനി ഒരിക്കലും
ഇളകി മറിയുന്നൊരാ കടലിന്റെ രോഷവും
ശാന്തമാക്കുവാന്‍ കഴിയുമെന്‍ കരളിന്റെ തുടിപ്പിനു
ചുവന്ന സൂര്യന്റെ അവസാന കിരണങ്ങള്‍
ഭൂമിയെ തഴുകി യാത്ര പറയും പോല്‍
നയനങ്ങളില്‍ നിന്നകന്നു മറയും വരെ
ഈ വീഥിക്കരികില്‍ ഏകനായ്‌ നില്‍പ്പു ഞാന് ...
മറ്റൊരു ഉദയത്തിനായി...കവിത 2
നിറങ്ങള്‍ വറ്റാത്തൊരെന്‍ ഛായക്കൂട്ടില്‍
നിറഞ്ഞു തുളുംബുന്നൊരു ബിന്ദുവായ്‌ നീ
കാലം മറയ്ക്കാത്ത മുറിവുകള്‍ പേറി ഞാന്
കാണാമറയത്തൊരു ചെപ്പില്‍ ഒളിച്ചിരിപ്പൂ
കണ്ണീരതു ബാക്കിയില്ലിനിയും വീഴ്ത്തുവാന്‍
ശബ്ദമതിനിയും ഇടറുമത്‌ ഗദ്ഗദമായി
വിറയാര്‍ന്ന കൈകളാല്‍ വദനമതു മൂടുബൊള്
അന്ധകാരം ജീവനില്‍ പടരുന്നത്‌ പോല്‍
ഇരുളും വെളിച്ചവും പരസ്പരം പടവെട്ടും
കരളിന്റെ നീറ്റലില്‍ കത്തിയെരിഞ്ഞു ഞാന്
ആരൊ തന്നൊരാ മുറിവിന്റെ വേദന
ശാപം കണക്കെയെന്‍ നിഴലിനെ അലട്ടുന്നു
പാടി മറന്നൊരാ വരികളുടെ ഈണവും
കേട്ടു മറന്നൊരാ കഥയുടെ നൊംബരവും
പാതി വഴിയില്‍ ഉപേക്ഷിച്ചൊരെന്‍ ജീവന്റെ
രോദനമിപ്പൊഴുമെന്‍ കാതില്‍ മുഴങ്ങുന്നു
കേള്‍ക്കുകയില്ല ഞാനിനിയും കരളിന്റെ ദുഖം
കാണുകയില്ല ഞാനിനിയും അത്മാവിന്‍ രോദനം
മറ്റൊരു ഉദയത്തിനായ്‌ കാത്തിരിപ്പൂ ഇന്നു ഞാന്
കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം നേരാവുമെന്നെങ്കിലും
നിറഞ്ഞു തുളുംബുന്നൊരു ബിന്ദുവായ്‌ നീ
കാലം മറയ്ക്കാത്ത മുറിവുകള്‍ പേറി ഞാന്
കാണാമറയത്തൊരു ചെപ്പില്‍ ഒളിച്ചിരിപ്പൂ
കണ്ണീരതു ബാക്കിയില്ലിനിയും വീഴ്ത്തുവാന്‍
ശബ്ദമതിനിയും ഇടറുമത്‌ ഗദ്ഗദമായി
വിറയാര്‍ന്ന കൈകളാല്‍ വദനമതു മൂടുബൊള്
അന്ധകാരം ജീവനില്‍ പടരുന്നത്‌ പോല്‍
ഇരുളും വെളിച്ചവും പരസ്പരം പടവെട്ടും
കരളിന്റെ നീറ്റലില്‍ കത്തിയെരിഞ്ഞു ഞാന്
ആരൊ തന്നൊരാ മുറിവിന്റെ വേദന
ശാപം കണക്കെയെന്‍ നിഴലിനെ അലട്ടുന്നു
പാടി മറന്നൊരാ വരികളുടെ ഈണവും
കേട്ടു മറന്നൊരാ കഥയുടെ നൊംബരവും
പാതി വഴിയില്‍ ഉപേക്ഷിച്ചൊരെന്‍ ജീവന്റെ
രോദനമിപ്പൊഴുമെന്‍ കാതില്‍ മുഴങ്ങുന്നു
കേള്‍ക്കുകയില്ല ഞാനിനിയും കരളിന്റെ ദുഖം
കാണുകയില്ല ഞാനിനിയും അത്മാവിന്‍ രോദനം
മറ്റൊരു ഉദയത്തിനായ്‌ കാത്തിരിപ്പൂ ഇന്നു ഞാന്
കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം നേരാവുമെന്നെങ്കിലും
സത്യമോ മിഥ്യയോ...കവിത 1
നോവുകള്‍ മെനയുന്ന ഗതകാല സ്മരണയില്‍
രാപ്പകലില്ലാതെ തീച്ചൂളയില്‍ നീറുന്നു എന്‍ മനം
പഴിക്കുന്നു പഴി ചാരുന്നു വിധിയെ വിനശത്തെ
പറിച്ചെറിയുന്നു മൂഢമാം സങ്കല്‍പ സാമ്രാജ്യത്തെ
കനല്‍ കട്ട പേറി ഞാന് എത്ര നാള്‍ ഇനിയും
വസന്ദമതു വന്നെത്തുമെന്നു കാത്തിരിപ്പൂ
താരങ്ങള്‍ മിന്നുന്ന ഗഗനമതു കാണുബൊള്
കൈ കൊട്ടി എന്റെ നേര്‍ പരിഹാസം എന്ന പോല്‍
ഇനിയെത്ര രാവെത്ര പകലെത്ര കാണ്‍കിലും
ഇനിയെത്ര ചിരിയെത്ര കണീരതുതിര്‍ക്കിലും
ഓര്‍മതന്‍ സ്പന്ദന നാഢികളിലിപ്പൊഴും
കരുത്തു ഞാന് ആര്‍ജിപ്പൂ മറവിയെ എതിരേല്‍ക്കുവാന്
സ്വന്തം നിഴലാട്ടം കണ്ടു ഞാന് കയര്‍പ്പൂ എന്നൊട്‌
ചതിച്ചതു നീ എന്നയോ അതൊ ഞാന് നിന്നെയോ
ഉത്തരമില്ലാ ചോദ്യത്തിന്റെ നൊംബരത്തിലും ഓര്‍പ്പു ഞാന് ചതിച്ചതാരായലും തകര്‍ന്നതെന്‍ ജീവനല്ലയോ
ഇതു വരെ കാണാത്ത ജീവിത സത്യത്തെ തേടി
ഇനിയെത്ര ദൂരം നടക്കേണ്ടി വന്നാലും
എന്റെയും ജീവിതം പ്രകാശഭരിതമാകുമോ?
സത്യമോ മിഥ്യയോ എന്തെന്നറിയില്ലല്ലോ....
രാപ്പകലില്ലാതെ തീച്ചൂളയില്‍ നീറുന്നു എന്‍ മനം
പഴിക്കുന്നു പഴി ചാരുന്നു വിധിയെ വിനശത്തെ
പറിച്ചെറിയുന്നു മൂഢമാം സങ്കല്‍പ സാമ്രാജ്യത്തെ
കനല്‍ കട്ട പേറി ഞാന് എത്ര നാള്‍ ഇനിയും
വസന്ദമതു വന്നെത്തുമെന്നു കാത്തിരിപ്പൂ
താരങ്ങള്‍ മിന്നുന്ന ഗഗനമതു കാണുബൊള്
കൈ കൊട്ടി എന്റെ നേര്‍ പരിഹാസം എന്ന പോല്‍
ഇനിയെത്ര രാവെത്ര പകലെത്ര കാണ്‍കിലും
ഇനിയെത്ര ചിരിയെത്ര കണീരതുതിര്‍ക്കിലും
ഓര്‍മതന്‍ സ്പന്ദന നാഢികളിലിപ്പൊഴും
കരുത്തു ഞാന് ആര്‍ജിപ്പൂ മറവിയെ എതിരേല്‍ക്കുവാന്
സ്വന്തം നിഴലാട്ടം കണ്ടു ഞാന് കയര്‍പ്പൂ എന്നൊട്‌
ചതിച്ചതു നീ എന്നയോ അതൊ ഞാന് നിന്നെയോ
ഉത്തരമില്ലാ ചോദ്യത്തിന്റെ നൊംബരത്തിലും ഓര്‍പ്പു ഞാന് ചതിച്ചതാരായലും തകര്‍ന്നതെന്‍ ജീവനല്ലയോ
ഇതു വരെ കാണാത്ത ജീവിത സത്യത്തെ തേടി
ഇനിയെത്ര ദൂരം നടക്കേണ്ടി വന്നാലും
എന്റെയും ജീവിതം പ്രകാശഭരിതമാകുമോ?
സത്യമോ മിഥ്യയോ എന്തെന്നറിയില്ലല്ലോ....
Subscribe to:
Posts (Atom)